Seventh week...

Omdat ik merk dat mijn blogs de laatste tijd steeds verder uit de hand beginnen te lopen, qua lengte, geef ik hierbij alvast aan dat ik in de laatste alinea nog even kort op zal sommen wat we gedaan hebben. Ik begrijp dat het anders een hele lap tekst is voor veel mensen die niet zo van lezen houden. Alsnog, veel leesplezier!

Zaterdag en zondag werden volledig besteed aan het voorbereiden van ons roadtrip. Op de een of andere manier hebben we onszelf ervan overtuigd dat het zondag, de 9e april, pasen was. Daarom hebben we dus al van alles lekkers in huis gehaald en zijn we zelfs begonnen met het eten van een paar van onze chocolade eieren. Gelukkig heeft Lucy ons op tijd verteld voordat we het hele paasontbijt al voorbereid hadden. 

Zondag was een dag om alle laatste dingen voor te bereiden en in te pakken, kleding, eten, camera enz. Daarnaast moest mijn Mini ook nog eens nodig gewassen worden. Ik zal daarbij wel eerlijk bekennen dat ik hem nog geen een keer gewassen had sinds we in Engeland zijn aangekomen. Die zondag ochtend ben ik dus al vroeg naar Morrisons vertrokken om emmers, doekjes en zeep te halen. Lucy heeft blijkbaar nog nooit haar auto gewassen en heeft daarom niets in huis daarvoor, zelfs geen tuinslang... Oh wel, het heeft me we goed een uur of twee bezig gehouden maar hij blonk wel aan het eind. Naast het schrobben van mijn Mini hebben we ook nog eens Kim haar haar geverfd. Het was donkerblond en is nu minder-donkerblond. 

Maandagochtend ging oké, in plaats van 9:00 vertrokken we om 9:15, dus het was geen ramp. Ons eerste bestemming zou een klein pittoreske dorpje zijn in de buurt van Bristol. Helaas hebben we die overgeslagen omdat Kim per ongeluk het volgend adres heeft ingevoerd in de navigatie. Hierdoor zijn we als eerst beland bij een klein, maar ook weer enorm grote brug. Het was verbazend toeristisch en druk, ik kreeg het gevoel dat ik weer bij de golden bridge in San Francisco was met alle auto's die parkeerplaatsen zoeken en mensen die overal foto’s proberen te maken. 

Na de brug gingen we verder Bristol in. Met veel moeite vonden we een parkeergarage en een shopping center. Hier heb ik bij een SOHO Coffee co. de lekkerste hot chocolate, ooit gehad. Zeker een aanrader! Bij de Shoppingcenter heb ik een hele leuke, dikke, zachte trui gekocht van Superdry waar ik momenteel erg van aan het genieten ben. Daarnaast hebben we natuurlijk weer veel te veel tijd doorgebracht bij de Primark. Daar heb ik hele leuke sokken gekocht met de verschillende houses van Harry Potter.

Nadat we Bristol plat hebben gelopen zijn we verder gereden naar Bath. In plaats van Bath binnen te rijden hebben we besloten om buiten Bath, in Lansdown te parkeren bij de park & ride. Om de 10 minuten vertrok er een bus die je naar het centrum toe bracht voor maar 2.50 pond per persoon (retour). Zo zijn we uiteindelijk ook terecht gekomen in Bath. Het was ontzettend mooi en leek erg veel op Rome. We hebben de oude badhuizen bezocht en verschillende toeristische winkeltjes. Ook heb ik natuurlijk lang rondgekeken bij de WH Smith boekenwinkel, hier heb ik een hele leuke boek en een poster gekocht. Verder zijn we naar The Circus en The Royal Crescent geweest. Bij die twee ‘straten’ staan een heleboel huizen in de vorm van een cirkel en een half cirkel, erg indrukwekkend.

Na een hele lange dag, zowel in de auto als op stap zijn we uiteindelijk bij ons hotel in Swindon aangekomen. Dichtbij de snelweg maar verder fantastisch! Bij deze hotel hebben we zowel maandagavond als dinsdagavond geslapen.  

Dinsdagochtend heb ik genoten van een heerlijk ontbijt met chocolade muffins en crumpets. Daarna zijn we vertrokken met de auto richting de beroemde Stonehenge. Het was ongeveer anderhalf uur rijden ernaar toe en we hebben vooraf kaartjes geboekt omdat het op de site geadviseerd werd. Toch stonden we vervolgens alsnog een half uur in de rij voordat we onze ‘officieel’ kaartjes mochten krijgen. We namen een shuttlebusje naar het monument en hebben daar genoten van een guided tour die we via een app op onze mobieltjes luisterden.  Het was hierbij ook nog eens super goed weer dus we hebben zelfs nog van de zon kunnen genieten. 

Na Stonehenge zijn we nog een heel stuk verder gereden naar Old Harry Rocks, deel van de bekende White Cliffs. We hebben heerlijk fish & chips gegeten bij een pub en zijn vervolgens begonnen aan ons wandeling naar de Cliffs. Het duurde (gelukkig) niet lang voordat we de eerste prachtige uitkijkpunt hadden gevonden. We kwamen heel toevallig precies bij het google maps punt uit die we van te voren thuis hadden bekeken.  Na nog een paar minuten kwamen we ook weer uit bij een gigantisch grasveld waar je een adembenemend uitzicht had over de White Cliffs. Kim en ik hebben hier een aantal minuten doorgebracht, het was echt een droomgevoel die je ervan kreeg. We hebben natuurlijk, als goede toeristen, ook stukjes van de krijtritsen meegenomen naar huis om te bewaren. 

Na ons avontuur was het tijd om weer richting het hotel te vertrekken. de terugrijs duurde weer eens ongeveer 3 en een half uur. Oftewel, ik ben verliefd op mijn Mini, maar na die dag had ik even genoeg in hem gezeten… Maar toch zijn we die avond nog even rond gereden om daar de bioscoop te gaan. We hadden besloten dat het nu wel echt tijd werd dat we de film Beauty and the beast gingen kijken. Iedereen op stage verdeelde er al zulke leuke verhalen over en ik geef toe. Dit is tot zo ver, voor mij, film van het jaar! Wauw. 

Op Woensdagochtend zijn we vroeg opgestaan omdat we om 9 uur alweer in de bus moesten zitten richting Londen. Voor dan moesten we nog de laatste spullen inpakken, ontbijten en een plaats vinden waar in mijn Mini VEILIG achter kon laten voor 3 dagen (voor een goede prijs). Rond 12 uur kwamen we dan eindelijk aan in Londen. Helaas konden we pas om 3 uur inchecken bij onze hostel waardoor we eerst nog even (met onze koffers) rondtrokken door Londen. We hebben de Londenbridge, Towerbridge en de Great Fire of London Monument opgezocht. Daar in de buurt heb ik ook heerlijk geluncht met een fishburger en Rootbeer. Uiteindelijk waren we weer terecht gekomen bij het hostel. Daar bleek dat we geluk hebben gehad, we zijn geüpgrade van een 4-persoonskamer naar een 2-persoonskamer. Ideaal! Nadat we even gesetteld waren zijn we er weer op uit getrokken. Nu maar liefst naar de verste bestemming van onze planning, Abbey Road! Het was eigenlijk heel gevaarlijk en verkeerd om daar zoveel toeristen te hebben en alsnog gewoon vervoer die ook de weg willen gebruiken. Je ziet steeds weer een groepje toeristen de weg op rennen en snel een boel foto’s maken. (Ja, wij ook…) Na die life-threatening experience zijn we naar Leicester square gegaan om te kijken naar musical kaartjes. We vonden dat we zo toepasselijk voor ons verblijf in Londen. Uiteindelijk hebben we goede kaartjes gevonden voor de musical Matilda dei op donderdag te zien zou zijn. Nadat we onze kaartjes gekocht hadden gingen we de rest van de avond rondlopen in de buurt en verder naar Piccadilly Circus. Hier hebben we de lokale M&M World bezocht en hebben we naar een groepje street-dansers gekeken. Vervolgens hebben we de dag rustig afgesloten in de hostel. 

Het hostel was erg groot, wij sliep dus samen in een kamer met een stapelbed en een klein badkamertje, op de derde verdieping. Het hostel had een grote ontbijtzaal waar je voor 3.50 BGP kon ontbijten met een boterham of cereal. Verder waren er verschillende grote badkamers voor de kamers die geen wc enz. dichtbij hadden. Op de 2e verdieping was er ook een televisie kamer waar je rond kon hangen en andere mensen ontmoeten. Het verbaasde mij erg hoeveel gezinnen er bij de hostel waren. Van te voren dacht ik dat we alleen maar jongeren zouden zien en misschien wat oudere backpackers. Geen gezinnen met 3 kinderen… wel een goedkoop en leuk alternatief vergeleken met je normale hotelkamer. 

Donderdagochtend waren we al vroeg wakker. Ik, omdat ik de avond ervoor redelijk op tijd naar bed ging en heerlijk geslapen heb. Kim, omdat ze héél slecht geslapen had door al het geruis van de stad om ons heen. Na een minimaal, maar lekker ontbijt zijn we vertrokken naar Madam Tussauds. Daar hebben we onze kaartjes opgehaald voor The Londen Eye, Sea Life en natuurlijk Madam Tussauds. Bij Madam Tussauds hebben we naar alle realistische beelden gekeken en ontzettend veel foto’s gemaakt, daarnaast hebben we genoten van een 4D film over the Avengers. Omdat we verbazend snel klaar waren bij Madam Tussauds besloten we nog even naar Sea Life te gaan. Daar hebben we ontzettend veel vissen gezien.. Ik heb geprobeerd om de mooiste foto’s te kiezen maar ik heb, geloof ik, wel 200 foto’s gemaakt, dus het was nogal lastig om de mooiste te kiezen. Na Sea Life hebben we snel eten gehaald bij de McDonald’s om vervolgens, met ons eten, in de rij te staan voor de London Eye. We hebben uiteindelijk 40 minuten in de rij gestaan. Op zich viel het wat mij betreft nog mee. De lengte van de rij leek erop dat we een paar uur zouden moeten wachten… Na ons ritje in de enorme reuzenrat vertrokken we naar Leicester Square waar we om 14.00 moesten zijn voor onze musical, Matilda. Voordat de musical begon hebben we al een programma gekocht en hebben we drinken besteld voor in de pauze. Ik heb ontzettend genoten van de musical en de liedjes die erbij kwamen kijken. De kinderen speelden heel goed hun rollen en waren erg leuk om te zien. Na de musical hebben we nog lang geshopt in Oxfordstreet. Ik heb zelfs voor mij een nieuwe zonnebril gekocht waar ik erg trots op ben. Verder heeft Kim ook lekker gewinkeld bij Primark en de TopShop. Als afsluiting van de avond zijn we weer teruggekeerd naar Leicester Square om daar wat te eten. Uiteindelijk zijn we gesetteld bij een Mexican Grill. Ik heb een heerlijke Hamburger met een halfliter Cider gehad. Super genoten en echt lekker!

Vrijdagmorgen, rond 3 uur, werden we plotseling wakker gemaakt door iemand die hard op de deur bonkte en riep ‘Police’. Omdat ik beneden in het stapelbed sliep heb ik de deur maar voorzichtig opengedaan. Daar stonden twee politieagenten, een wat kleinere vrouw en een oudere man, beide in uniform. Ze stelde ons vragen over wie we waren, hoeveel mensen er in onze kamer sliepen, wanneer we gearriveerd waren enzovoort. Er bleek een persoon vermist te zijn. we weten niet waarom of wie.. Wel zat er ’s ochtend, toen we naar beneden gingen voor ontbijt een politie agent naast onze deur bij de kamer naast ons. Hij bleef daar zitten tot we rond 10 uur naar huis gingen… Creepy…

De spanning hield voor vrijdag nog niet op. Toen we de hostel om 9:15 verlieten nadat we uitgecheckt hadden, en ik voor ons bij de metro kaartjes wou kopen voor die dag, kwam ik erachter dat mijn kredietkaart weg was… Vervolgens heb ik 10 minuten lang mijn hele koffer in het midden van een plein opengegooid en uit gepluist, maar helaas… geen kaart. Tijdens het zoeken was ik ook al aan het bellen naar de Hostel (omdat het wel een goed 20 minuten wandelen terug was) Ik werd in die 10 minuten, 5 keer doorgeschakeld en heb geen een keer een ‘echt’ persoon gesproken. Geïrriteerd zijn we dan maar weer teruggegaan naar het hostel om de kaart te zoeken. Eerst in het ontbijtzaal waar ik hem voor het laatst gehad heb, daarna natuurlijk bij de receptie gevraagd en vervolgens weer gevraagd of ik weer in onze kamer mocht kijken. Nog steeds geen kaart. Sip ben ik maar weer teruggaan naar de receptie om mijn kamersleutel weer in te leveren. Daar had ik nog voor een laatste keer gevraagd of er iets is gevonden.. en ja hoor! Faith in humanity restored! Iemand had hem een paar minuten ervoor ingeleverd! Ondertussen had ik al contact gezocht met mijn familie in Nederland om te vragen of ik de kaart moet blokkeren, maar gelukkig hoefde dat niet meer. Bah, veel te veel spanning voor een ochtend.

Met mijn kredietkaart veilig in de binnenzak van mijn jas geritst zijn we (weer) op weg gegaan. Kim vertrok naar Buckingham Palace en liep vervolgens vanaf daar naar Paddington station, waar we de trein terug namen naar Swindon. Ik wilde altijd al graag naar de National History Museum gaan en zag dit als de perfecte kans. Het was ontzettend gaaf! Gratis, vol met kinderen en ouders, leerzaam en vooral leuk. Ik ben naar verschillende exebitions geweest. Een over vulkanen, een over evolutie van organismen, een over stenen en mineralen en een over dinosaurussen. Gelukkig heb ik mijn koffer en rugtas in kunnen leveren bij de ingang zodat ik daar niet de hele ochtend mee rond hoefde te lopen. Rond 12 uur heb ik mijn koffer weer opgehaald en ben ik gaan wandelen naar Harrods, een hele grote en dure winkel. Het was heel erg mooi en ik heb vooral genoten van ‘Toy World’ en de ‘Food Hall’. Vervolgens ben ik ook maar richting Paddington station vertrokken. Dit was nog verbazend lastig.. Het dichtstbijzijnde metrostation was dicht door werkzaamheden en de volgende station was een heel eind verderop. Daarnaast moest ik toen ook nog eens 3 keer overstappen, van metro naar trein, en weer terug op een metro… Maar ik ben op tijd bij het station beland. Daar heb ik alvast een heerlijk broodje gehaald die ik op de trein had gegeten. 

De treinreis terug duurde maar een uurtje en was dus verbazend kort vergeleken met de 3-uur busrit die we woensdag namen. Eenmaal bij Swindon aangekomen hebben we de auto met moeite weer teruggevonden. Ons reis was nog niet voorbij en dus begonnen we weer aan de lange weg naar Oxford. Na een ochtend nog wandelen in het drukke Londen, en een dag weer in de auto was ik compleet kapot toen we bij het hostel on Oxford aankwamen. Het hostel in Oxford was wel heel wat anders dan die in Londen. In Oxford sliepen we in een kamer voor 6 personen, maar er waren maar 2 andere meiden aanwezig, dus het was vrij rustig. Krakende stapelbedden, vieze beddengoed en een kleine vieze kamer… home, sweet home… Or not. Omdat je natuurlijk niet de heeldag rond wil hangen in je ‘knusse’ kamer, zitten de meeste mensen in de lounge, bij de receptie. Er stonden een paar picknicktafels waar mensen met vreselijke Engels samen spelletjes aan het doen waren. Daarnaast waren er ook een heleboel banken waar mensen met elkaar zaten te kletsen over ervaringen en gave reizen. ’s avonds heb ik vooral op de bank gezeten en mijn boek gelezen tot ongeveer half elf. Mijn ogen vielen steeds al dicht en ik besloot mijzelf te beschermen tegen ergere schaamte door maar naar bed te gaan. daar kwam  ik erachter dan een ander kamergenoot al aan het slapen was… Met mijn kleine zaklamp hem ik mijn bed opgemaakt en ben ik maar gaan slapen. Kim is later die avond nog uit geweest met een paar mensen van de hostel. Waar zij die energie vandaan haalt weet ik niet…

Zaterdagochtend zijn we wat later op gang gekomen. Ik was al vrij vroeg wakker maar heb eerst nog genoten van mijn boek. Rond half 10 hebben we ontbeten met brood met jam. Vervolgens zijn we nog even Oxford in gegaan en hebben we een paar super mooie gebouwen gezien. Daarbij hoort natuurlijk ook de typische Oxford walking tour… Ik heb vooral genoten van de Bridge of Sighs, hij was namelijk er mooi en had een mooie lokatie. Na het wandelen gingen we weer terug naar de auto omdat we af hadden gesproken met een vriendin van Kim die in Pershore studeert. Vanaf half 2 tot ongeveer half 5 hebben we met haar en een vriendin tijd doorgebracht. het was fijn en gezellig om nog Nederlandse meiden te leren kennen. Daarna zijn we dan eindlijk begonnen aan de laatste stukje terug naar huis. Het was fijn om weer op bekende wegen te rijden en weer de weg te weten zonder gebruik te maken van het navigatie systeem.

Kortom, zaterdag en zondag hebben we onze roadtrip voor de week voorbereid. We hebben de hotels geboekt en onze kleding ingepakt. Op maandag zijn we vertrokken naar Bristol (shoppen in een shoppingcenter) en naar Bath (Romeinse badhuizen en andere oude huisjes bekijken) vervolgens zijn we naar ons hotel in Swindon gereden en hebben we daar bij Nando’s gegeten. Dinsdag zijn we eerst naar Stonehenge geweest en daarna naar Old Harry Rocks (de white cliffs). Die dag hebben we in totaal ongeveer 6 uur rond gereden. ’s Avonds zijn we naar de film Beauty & The Beast geweest. Woensdagochtend hebben we mijn Mini bij het station achtergelaten en hebben we de bus naar Londen genomen. In Londen hebben we vervolgens tot en met vrijdagmiddag een aantal leuke (toeristische) activiteiten gedaan/plekken bezocht. Zo zijn we naar Abbey Road, de musical Matilda, Chinatown, Madame Tussauds, Sealife, London Eye en Harrods geweest. Vrijdagmiddag hebben we de trein terug genomen naar Swindon waarna we verder reden naar Oxford. Zaterdagmiddag zijn we weer verder gereden naar Pershore om met een vriendin van Kim af te spreken, het was heel gezellig. Vervolgens zijn we nog twee uur verder gereden en zijn we uiteindelijk rond 6 uur thuis aangekomen. 

Gelukkig hebben we nog een week vakantie voordat school/stage weer begint. Tot die tijd kunnen we dus nog uitrusten en, helaas, verder aan de slag met projecten en werkstukken voor kpz. 

Yours Truly,

Lara