Thirteenth and final week...

27 mei 2017 - Wapenveld, Nederland

Hier is hij dan, het laatste stukje van mijn Engeland avontuur… Vanwege de drukke week en de gezellige terugkeer naar Nederland is hij veel later online gekomen dan ik gehoopt had. 

Zaterdag hebben we boodschappen gedaan… niet heel bijzonder maar het heeft ons wel even bezig gehouden. Eerst ging ik naar Morrisons terwijl Kim aan het sporten was, vervolgens heb ik haar opgehaald en zijn we samen naar Sainsburys geweest. Daar waren we namelijk nog geen een keer geweest terwijl het wel erg Engels is. Bij Morrisons en Sainsburys hebben we verschillende dingen gehaald, de meeste was om mee te nemen naar huis of om onderweg naar huis te eten... en de rest waren bestanddelen voor onze traktaties voor dinsdag, voor de kinderen. Bij mijn aankopen waren verschillende varianten van Cadbury chocolade, pakjes jelly, shortbread cookies, thee en nog meer chocolade. Na het shoppen zijn we weer naar huis gegaan om verder te gaan met het invullen van verschillende formulieren voor de KPZ.

’s Avonds zijn we uit geweest in Hanley. We zouden eerst naar een grote, bekende club gaan maar mochten daar uiteindelijk niet naar binnen vanwege Kim haar schoenen. Volgens de bouncer die buiten bij de deur stond mochten er geen ‘bubble shoes’ naar binnen. Kim had namelijk haar Air Max schoenen aan. In plaats daarvan gingen we maar naar de pub waar we de andere twee keren ook geweest waren. Nadat we daar nog lekker wat gedronken hadden, hebben we nog een paar leuke jongens ontmoet. Samen met hun zijn we daarna nog naar een kleine club geweest. Het was erg gezellig, maar super druk. 

Zondagochtend vertrokken we rond 10 uur naar de Trafford Centre, een enorme shopping centre in Manchester. Ondanks dat we zo vroeg waren vertrokken kwamen we nog steeds relatief laat aan door het drukke verkeer en vele files. Eenmaal aangekomen, hebben we ontzettend veel rondgelopen en bekeken. We hebben geluncht bij een PizzaHut en ik heb een paar donkergroene Vans gehaald. Hier was ik ontzettend blij mee omdat ik er al een lange tijd naar opzoek was. Verder hebben we daar ook voor Lucy een cadeau gekocht om afscheid te nemen. Rond 4 uur ging het winkelcentrum weer dicht en moesten wij er dus ook weer vandoor. Die dag hebben we verder nog vooral geslapen omdat we de avond ervoor pas zo laat thuis waren. 

Maandagochtend waren Kim en ik in een behoorlijke file beland. We hebben wel anderhalf uur gedaan over de route naar school terwijl het anders maar 20 minuten zou duren. Hierdoor waren we ook erg laat voor school. Veel andere leerkrachten bleken ook laat te zijn die ochtend. Verder heb ik weer rekenen gegeven, de les was een herhalingsles waarbij we stof zijn langsgegaan waar we het de afgelopen paar weken over gehad hebben. Nadat ik de stof weer eens met de kinderen langsgelopen heb, kregen ze een aantal werkbladen om mee te oefenen. Die week stonden er namelijk toetsen op de planning voor Year 3 en 4. Tijdens het rondlopen was ik erg blij om te zien dat de meeste kennis en stof nog blijven hangen is. Bij taal waren we begonnen met het schrijven van een dagboek pagina van Charlie Bucket uit Charlie and the Chocolate factory. De kinderen schreven over de dag dat Charlie het gouden ticket gevonden had. ’s Middags heb ik, zoals beloofd, weer een van de muzieklessen bijgewoond. De kinderen van Year 6 (groep 8) kregen namelijk gitaarles en les over het produceren van muziek met behulp van computers. Het was erg interessant om te zien hoe twee leden van een band een klas van 30 kinderen tegelijk probeerde gitaarles te geven. En dit terwijl de helft van de gitaren niet eens alle snaren hadden of gestemd waren. Toch leken de kinderen ontzettend te genieten. 

Maandag vloog helaas voorbij, we zagen er al tegenop om dinsdag afscheid te nemen… Toen we eenmaal weer thuis aan waren gekomen werd het tijd dat Kim en ik onze traktaties voor de kinderen moesten maken. Ik had besloten om kleine cakejes te kopen en die te versieren met blauwe en groene botercreme. Daarbovenop heb ik een aantal witte chocolade sterretjes geplakt om ze wat mooier te maken. Kim had stroopwafels in chocolade  gedipt en vervolgens oogjes en een snavel van papier erop geplakt en op stokjes geplakt. Die avond bleef ik nog vrij laat op met het versieren. 

Dinsdagochtend werd ik door een berichtje op mijn mobiel wakker gemaakt. Het was een alert over de Manchester bom. Die dag was dat dan ook erg in mijn gedachten. We waren ten slotte Zondag nog in Manchester. 

Kim en ik gingen net na 7 uur van huis omdat we bang waren om in nog een file terecht te komen en nog van te voren snacks wilden halen voor de leerkrachten. We besloten uiteindelijk een paar dozen doughnuts te halen en die met een lieve briefje achter te laten in de lerarenkamer. Verder hebben we ’s ochtends nog verder geoefend met rekenen en zijn we verder gegaan met het dagboek van Charlie. In de lunchpauze zaten Kim en ik nietsvermoedend op de bank in de lerarenkamer. Ineens merkten we dat het ontzettend druk begon te worden. Normaalgesproken zijn er lang niet zoveel leerkrachten tegelijk in de staff-room. Ter ere van ons afscheid stond er een heel buffet langs de muur met van alles en nog wat. Kim en ik kregen een toespraak en werden toegejuicht terwijl we als eersten eten gingen pakken.

's Middags was het helemaal mijn middag. Ik heb met de kinderen de hele middag buiten gespeeld. We hebben met een parachute gespeeld en verschillende tikspellen gedaan. Verder heb ik nog met de kinderen buiten genoten van de cupcakes. Lekker in het zonnetje hebben we met elkaar gekletst en de afgelopen maanden besproken. Aan het eind heb ik met tranen in mijn ogen afscheid moeten nemen van al mijn kinderen. Het was het zwaarst toen het klaslokaal helemaal leeg was... Daar stond ik dan, helemaal alleen. Pff, met zwaar gevoel nam ik later die middag officieel afscheid. Mijn mentor en de TA waren zelfs in tranen toen ik van hen afscheid nam. Ik heb ontzettend veel cadeaus en kaarten gekregen van de kinderen en de leerkrachten. 

Met een vreemd gevoel zaten Kim en ik weer in de auto. We gingen nog met een leerkracht van groep 1 uit eten in Hanley. Het was super gezellig en leuk! We zullen ze allemaal ontzettend missen.

Woensdag waren Kim en ik lang alleen thuis omdat Lucy gewoon moest werken. Ik heb 's ochtends mijn Mini gewassen en ben vervolgens verder gegaan met het inpakken van al mijn spullen. We hadden met Lucy afgesproken dat we die avond nog met z’n drietjes uit eten zouden gaan. We hadden heerlijk buiten gegeten bij een pub in de buurt van haar ouders. Helaas vermoed ik dat mij chicken pie niet oké was... Die avond heb ik namelijk geen oog dichtgedaan en heb ik heel wat tijd doorgebracht boven de wc. Niet heel handig gezien ik de volgende dag terug naar Hull moest rijden…

Donderdag was ik dus al vroeg wakker. Ondanks mij 'minder-fit' toestand zijn we nog naar Morrisons geweest voor de laatste boodschappen (6 zachte broden). Verder heb ik de auto klaar ingepakt en zijn we begonnen met het wachten... we hadden besloten om, om 14:30 te vertrekken. We hebben nog gewacht op Lucy om afscheid van haar te nemen maar helaas was ze in een belangrijke overleg waardoor ze niet naar huis kon. Met weinig tot geen vertraging kwamen we rond 6 uur aan bij de haven in Hull. Daar sloten we meteen aan achterin de rij met auto’s, campers en motors. Rond half zeven mocht ik dan eindelijk de boot op rijden. Mijn Mini heb ik zo precies in moeten parkeren dat het leek op een ingewikkelde Tetris spelletje. Hij werd van alle kanten omringd door auto’s. Vervolgens namen we de trap naar de 10e verdieping van de boot waar ons kajuit was. Nadat we eventjes gesetteld hadden gingen we weer voor een wandeling door de boot, we hebben kort buiten in het zonnetje gezeten en daar genoten van de frisse lucht. Daarna gingen we op zoek naar eten en eindigden we bij de Starbucks waar ik een paar happen genomen had van een wrap. Ik voelde mij nog steeds niet fit genoeg om echt wat te eten. De rest van de avond bleven we dan ook daar zitten bij een enorme raam. Ik heb een paar Japanse puzzels gedaan en heb lekker mijn boek gelezen. Rond 10 uur ging ik naar bed om wat slaap van de vorige avond nog weer in te halen. 

Vrijdagochtend werden we om 6 uur (Nederlandse tijd) wakker gemaakt door een aankondiging. Ik was meteen klaarwakker en stond om half zeven weer buiten op het dek te kijken naar Nederland in de verte. Verder heb ik die ochtend nog verder gelezen uit mijn boek totdat Kim en ik naar beneden mochten om weer in de Mini te stappen. Rond half negen reden we dan ook eindelijk van de boot af, Nederland in. Het was wel weer even vreemd om aan de rechterkant van de weg te rijden maar gelukkig ging alles goed. We kwamen dan ook zonder files een paar uur later weer in Wapenveld, bij mijn ouders, aan. Daar hebben we, mijn ouders, mijn broer, Kim en ik nog lekker in de schaduw genoten van een hapje en een drankje. Verder hebben mijn vader en ik Kim naar huis gebracht rond 1 uur. Om 2 uur kwamen mijn opa en oma op visite en hebben we allemaal super lekker gegeten. Het was gezellig om weer als familie bij elkaar te zijn. Die avond hebben we dan ook heerlijk samen doorgebracht met champagne en lekkere hapjes. 

Ik heb ontzettend genoten van mijn Engeland avontuur en de teaching experience die daarbij kwam kijken. Het was een fantastische ervaring en ik heb zo veel awesome mensen en kinderen mogen ontmoeten in de laatste 3 maanden. Bedankt voor het mee leven in mijn avontuur!

Yours truly,

Lara

Foto’s

2 Reacties

  1. Sandra Schouten:
    7 juni 2017
    Fijn dat je het zo naar je zin gehad hebt! Heel veel plezier en succes bij het laatste deel van je studie. Zet 'm op bij je WPO stage!

    Sandra
  2. Mari Steyn:
    7 juni 2017
    Wat 'n wonderlike ondervinding. Soveel beleef en geniet. Goeie vriende gemaak en ondervinding opgedoen. Die kinders sal ook lieflike herinneringe oorhou van Miss uit Holland. So trots op jou.