Twelfth week…

Zaterdag heb ik weer iets uit kunnen slapen. De ochtend kwam langzaam op gang, ik hoorde Lucy uiteindelijk rond 10/11 uur het huis verlaten maar verder kwamen we nog niet echt in actie. We waren eerst van plan om zaterdag naar Cadbury World te gaan maar het was helaas uitverkocht. We hebben daarom onze planning aan moeten passen. Rond twee uur kwamen Kim en ik pas echt in actie. We hebben onze wekelijkse boodschappen gedaan en vervolgens heb ik Kim afgezet bij de sportschool. Thuis heb ik alles opgeruimd, de was gedaan en gedoucht. Vervolgens heb ik Kim weer opgehaald en hebben we samen genoten van het Eurovisie Songfestival. Het was leuk om een keer Engelse commentaar te horen bij het festival. Zo hoorden we bijvoorbeeld steeds leuke commentaar bij het uitdelen van de punten. De Engelsen waren zo ook ontzettend teleurgesteld en boos omdat Ierland hun geen punten had gegeven. Verder was een ander voordeel van het kijken in Engeland, het tijdstip waarop het eindigde. Ik weet dat ik in Nederland vaak moeite heb met het wakker blijven tot het eind (want geef toe, zo spannend is het ook niet). In Engeland eindigt het dus al om 12 uur, veel praktischer!

Zondagochtend heb ik helaas toch een wekker moeten zetten. Kim en ik vertrokken namelijk om 9.30 naar Cadbury World. Het verkeer viel onverwachts ermee waardoor we vroeg aan waren gekomen. Gelukkig konden we toch meteen naar binnen en aan onze factorytour beginnen. Bij binnenkomst kregen we meteen al elk 4 verschillende Cadbury producten. Een chocolade reep, een Curley Wurley, een Wispa en een Dubbeldekker. Alle vier, erg lekker… Vervolgens liepen we een route waarbij we kennismaakten met het geschiedenis van chocolade. Daarna werden we geïntroduceerd aan de oprichters van Cadbury en hun geschiedenis. We hoorden dat zij zelfs een hele dorp om hun fabriek heen gebouwd hebben om het leven van hun werknemers zo gelukkig mogelijk te maken. We hebben ook informatie gekregen over het proces waarop hun chocolade gemaakt word, van cocoa beans tot een chocolade reep en hebben we bekertjes gesmolten chocolade gekregen met mini marshmallows en biscuits. Super lekker! Veder heeft een werknemer on laten zien hoe zij kleine gevulde chocolaatjes maakte en hoe de chocolaatjes vervolgens verpakt worden. Tijdens de tour was er zelfs nog een kleine attractie waarbij je in een karretje zat en langs verschillende cocoa beans rijdt. Het leek op de Small, Small World attractie bij Disneyland, maar zonder het vreselijke liedje. Verder hebben we nog lekker rondgekeken in de giftshop en hebben we buiten in het zonnetje geluncht. Tot slot hebben we aan het eind nog genoten van de 4D Chocolate Experience. Dat was de beste 4D show die ik nog ooit heb gezien. Zeker een aanrader voor iedereen die er heen gaat. Het is al bij de ticketprijs inbegrepen, je moet er alleen zelf aan denken omdat het buiten, achter de fabriek is. Na dat alles zijn we maar weer begonnen aan de terugreis naar huis. Het was weer ongeveer 1.5 uur terug rijden, dus het viel mee. Eenmaal weer thuis aangekomen ben ik weer terug naar bed gegaan. Ik was zo ontzettend moe dat ik echt niet wakker kon blijven. Rond 5 uur werd ik weer wakker en heb ik cider gedronken met Kim. 

Maandagochtend hadden we om 9.15 een afspraak bij Belgrave, Saint Bartholomew's Academy. Omdat het verkeer ’s ochtends altijd zo hectisch is moesten we wel vroeg vertrekken. Gelukkig zijn we toch op tijd daar aangekomen. Wat was het gaaf om alles te zien en te vergelijken. Bij de ingang van de school werden we meteen al verrast, er lag namelijk geen inlog boek of iets dergelijks voorin de school, maar ze hadden een grote tablet die tegen de muur ging. Daar moesten Kim en ik onszelf intekenen en zelfs een foto laten maken. Vervolgens werd er een sticker uitgeprint met mijn foto, de datum, mijn naam en een QR-code. Na het officieel intekenen hebben we nog even binnen gewacht op Linda om ons rond te leiden. Toen Kim en ik alles aan het regelen waren om naar Engeland te komen hadden we contact met Linda, het was dus fijn om eindelijk een gezicht bij de naam te hebben. Met Linda zijn we bij een heleboel klassen langs geweest, daarna zijn Kim en ik aangesloten bij een Year 4 klas. Daar hebben we een les literacy (taal) meegekeken. Het was fijn om mijn stageschool te kunnen vergelijken met een andere school. 

Belgrave (de school waar we op bezoek waren) heeft een aantal zelfde gewoonten dan de Saint Nathaniels (onze school). Zo hebben ze allebei voor alle 3/4 jaar oude kinderen een goot klokaal waar ze in kleine groepjes werken. Hierdoor hebben de kinderen tijdens het spelen alle ruimte om met elkaar te spelen. Het is wel duidelijk merkbaar dat Belgrave veel meer geld heeft geïnvesteerd in hun lokalen. De kinderen hebben ontzettend veel nieuwe boeken en speelgoed terwijl er bij Saint Nathaniels vooral veel gemaakt wordt door de leerkrachten. Verder zagen we dat Belgrave ook ontzettend veel ramen heeft aan de binnenkant. Hierdoor heb je vanuit de gang zich op alle kinderen en de lessen die er gegeven worden. Bij de Saint Nathaniels Academy zijn alle lokalen vanaf de gang gezien, afgeschermd. Verder hebben beide scholen natuurlijk grote schriften waar de leerlingen hun werk in schrijven en plakken. Die schriften zijn echter niet hetzelfde. Belgrave heeft schriften waarbij ze steeds drie lijnen zijn voor de kinderen om op de schrijven (zoals we in Nederland ook gebruiken) en Saint Nathaniels heeft alleen grote lijnen waardoor kinderen vaak te groot schijven en hun letters niet de juiste lengte hebben. Ook hebben de schriften van Belgrave aan de binnenkant van de kaft een extra bladzijde gedrukt. Daarop is informatie gegeven voor de leerlingen over de manier waarop hun werk wordt nagekeken. Foto’s van de boeken zal ik plaatsten bij de foto’s van week 12. Verder hebben we ook gezien dat ze een dans/muziek/drama lokaal hebben. Daarnaast hebben zij ook een hall waar zij hun assemblies houden. In tegenstelling tot Saint Nathaniels hebben zij geen aparte sports-hall. De kinderen hebben dus gym, lunch, assemblies en afterschool-clubs allemaal in dezelfde ruimte. Daar komt bij dat hun hall zelfs nog kleiner is dan die van Saint Nathaniels. Belgrave heeft nog wel een aparte ‘bibliotheek’, een deel van de gang is opgeofferd om te dienen als kleine bibliotheek. Beide scholen hebben wel de verschillende school teams maar die van Belgrave zijn gebaseerd op bekende potters in Stoke. Zij hebben namelijk Wedgewood, Gladstone, Aynsley en Spode. Tot slot is Belgrave een teaching school wat betekent dat zij een aparte gebouw buiten hebben waar zij verschillende cursussen en lessen aanbieden voor leerkrachten of leerkrachten in opleiding (the HUB). Wij hebben daar ook een tijd rondgekeken en veel foto’s gemaakt. Het was interessant om te zien waar leerkrachten in opleiding mee bezig zijn in Engeland. 

Tijdens het bekijken van de lessen bij Belgrave zijn we ook veel te weten gekomen over hun manier van onderwijs. Zo geeft een leerkracht per jaar maths of literacy, de kinderen ruilen dus van lokaal voor literacy en maths. Verder zitten de kinderen met niveaus verschillen door elkaar, behalve de MA (more able) groep. Zij zitten als groepje nog wel bij elkaar zodat ze als groep nog verder gestimuleerd kunnen worden. Daarnaast hebben ze als leerkrachten de regel dat ze elke dag bij een ander groepje kinderen aansluiten. Zo weet je zeker dat je aan het eind van de week alle kinderen ben langs gegaan. Toch vind ik dit ook een nadeel omdat je tijdens je les niet weet of alle groepjes de stof ook echt begrijpen. Je loopt namelijk het risico dat je bij het nakijken er pas achter komt dat de helft van de klas het helemaal niet snapt. Ook zag ik dat de kinderen niet het doel in hun schrift schrijven (zoals die van ons dat doen) maar het op plakken nadat de leerkracht ze uitgedeeld heeft. Verder was de groep ook erg groot, namelijk 33 kinderen. 

Nadat we uiteindelijk thuis zijn gekomen, rond half 1, heb ik de rest van de dag besteed aan het schrijven van deze blog en het doorkijken van mijn foto’s. Verder heb ik ook nog een creatieve les voorbereid voor dinsdag. 

Dinsdagochtend was het weer erg fijn om alle kinderen te zien. Ik werd weer door een boel meisjes geknuffeld omdat ze dachten dat ik alweer vertrokken was (ondanks dat ik ze vooraf al verteld had dat ik maandag niet op school zou zijn). Verder hebben we Literacy gehad waarbij de leerlingen drie verknipte bladzijden uit een dagboek weer correct aan elkaar moesten plakken. Erg leuk, maar de kinderen hadden al vrij snel door hoe een dagboek in elkaar zat - qua datum, aanhef, inleiding, enz. Daarna gingen we door met maths. Mijn mentor en ik hadden besloten om het als ‘team-teaching’ te geven. Wat behelst dat beide leerkrachten samen de les geven. Blijkbaar is dat iets heel gewoons in Engeland, niet per se met stagiaires maar met twee full-time leerkrachten. Zo leren de kinderen misschien net iets beter van een andere aanpak. Op deze manier worden de twee aanpakken van de leerkrachten gecombineerd. Omdat deze les voorbereid is door de andere Year 4 leerkracht hebben wij niet veel invloed gehad op de lessen. Helaas was de les een beetje van een mislukking. De voorbeeld sommen die op het bord stonden kwamen niet uit en waren van een veel te hoge niveau. Daarnaast waren de sommen die de leerlingen moesten maken ook erg onlogisch waardoor wij ze ook niet konden maken. Niet een van de meest succesvolle lessen. Toch heb ik een paar goede gesprekken met een paar leerlingen kunnen voeren over momenten die niet helemaal gaan zoals je wil, of verwacht. Hierdoor begrepen de leerlingen ook wat er aan de hand was en konden zij ons helpen en samen naar een oplossing zoeken. ’s Middags zijn we met de klas naar de middelbare school geweest. Daar hebben we een science les gevolgd met een van de leerkrachten. Ze was ontzettend lief en kon erg goed met de kinderen omgaan. De les ging over verschillende habitats waarin dieren leven. Daarnaast hebben we besproken welke evoluties dieren doormaken om te overleven in de natuur. Op basis daarvan hebben de kinderen in groepjes van 4/5 kinderen een eigen dier ontworpen met verschillende mutaties. - Bijvoorbeeld een konijn met grote scherpe tanden om andere dieren te eten ipv gras en andere planten. Uiteindelijk hebben ze die dieren zelf mogen maken van verschillende materialen (klei, papier, ballonnen enz.). De dieren waren erg leuk geworden en de kinderen hebben ze ook leuk gepresenteerd. Ik heb aan het eind een groepje tot winnaar mogen kronen. Zij hadden erg hun best gedaan en hebben erg goed samengewerkt.  

Op woensdagochtend zou oorspronkelijk Sportday plaatsvinden voor Year 3 en 4. Helaas regende het de hele week zo erg dat het niet door kon gaan. In plaats daarvan hebben we gewoon les gehad. We begonnen met een normale literacy (taal) les. De kinderen moesten verschillende woordvormen in een tekst vinden en onderstrepen. Daarnaast moesten ze synoniemen en antoniemen opzoeken voor die woorden. Na de pauze hadden we weer eens rekenen, we hadden moeite om de leerlingen helemaal gemotiveerd te krijgen. De les bestond uit verschillende reken-onderdelen, kloklezen, geld en breuken. Gelukkig hadden we daarna wel weer even pauze om bij te komen van de chaotische ochtend. Tijdens de middagpauze wilden Kim en ik eigenlijk onze staff-challenge voltooien maar we konden geen touw vinden. Vervolgens heb ik in de middag weer een van mijn creatieve lessen gegeven. Ik heb ontzettend genoten met de kinderen en de resultaten zijn erg gaaf geworden. Na schooltijd hebben we een paar collega’s bij elkaar geroepen om samen met ons touwtje te springen. Dat was ook weer eens erg gezellig, we hebben het natuurlijk ook moeten filmen om bewijs te tonen tijdens de volgende celebration assembly. Verder heb ik nog anderhalf uur na schooltijd gewacht op Kim… Ze was haar lessen voor donderdag met haar, aan het doorlopen en daarvoor moesten ze de lessen ook nog eerst samen voorbereiden. Uiteindelijk waren we rond kwart voor 6 richting huis vertrokken. Na ruim driekwartier rijden kwamen we eindelijk thuis aan. We stonden in een enorme file omdat er ergens in de buurt een grote lekkage onder de weg is. We hebben van Lucy te horen gekregen dat ze denken dat het nog 6 maanden zal duren voordat het verkeer weer ‘normaal’ wordt. Omdat we zo laat en geïrriteerd thuis aankwamen besloten we alledrie om maar pizza te bestellen en op de bank rond te hangen. We moesten helaas nog wel het een en ander doen voor school maar doordat we ook veel samen besproken hebben ging dat ook vrij vlot. Die avond zijn Lucy en ik maar ‘vroeg’ naar bed gegaan omdat we wisten dat we de volgende ochtend er eerder uit moesten vanwege het verkeer.

Donderdagochtend begon dus ook daadwerkelijk ‘lekker’ vroeg. We zijn ruim 20 minuten eerder van huis vertrokken omdat we al dachten dat we in de file terecht zouden komen. En ja hoor… dat kwamen we ook. Gelukkig duurde de reis ons toen maar 40 minuten, dus het viel op zich nog mee. Het probleem is voornamelijk ontstaan doordat ze een tijdelijke verkeerslicht geïnstalleerd hebben vlak bij een enorme rotonde (vergelijkbaar met de verkeersplein bij Zwolle). Hierdoor staan het verkeer op de snelwegen namelijk ook stil… Omdat we zo vroeg van huis weg zijn gegaan kwamen we nog wel op ons gewone tijdstip bij school aan, 7:55. Die ochtend hebben we op school een circuit gedaan voor literacy. Op de vijf verschillende tafels werd een groot flipchart-papier neergelegd met een opdracht. 1) How did Charlie feel before he found the golden ticket? 2) How did Charlie feel after he found the golden ticket? 3) What happend before Charlie found the golden ticket? 4) What happend after Charlie found the golden ticket? 5) Name different time conjunctions we can use in Charlie’s diary. De kinderen hadden hier veel plezier mee en bedachten ook veel verschillende dingen die ze opgeschreven hadden. Ik zal foto’s toevoegen bij de foto’s van week 12. Na literacy gingen we door met rekenen, mijn mentor gaf de les maar werd uiteindelijk zo geïrriteerd met de stof en hun opdrachten dat hij even de klas uit ging. Samen met de kinderen heb ik toen maar de les afgemaakt. Net voordat de kinderen van hun middagpauze genoten kwam een van de leerlingen bij mij, hij gaf aan dat zijn been erg pijn deed. Omdat ik niet zo goed wist hoe serieus ik het moest nemen ben ik samen met hem naar de TA gegaan. Uiteindelijk hebben we in de pauze naar zijn been gekeken. Daar zat een enorme blauw/zwarte plek. Na schooltijd hebben we hier dus verslag van moeten doen en de ouders moeten ondervragen. Erg naar om deel vanuit te maken. ’s Middags was het tijd voor de leerkrachten om de lessen voor volgende week voor te bereiden. Ik ben volgende week alleen maandag en dinsdag aanwezig dus had het voor mij niet erg veel zin. In plaats daarvan besloot ik om samen met de leerlingen naar dansles te gaan en daarna naar muziek. Bij dansles hebben de leerlingen ontzettend genoten. Het was mooi om te zien hoe zelfverzekerd de kinderen waren en hoeveel plezier ze hadden. Bij muziek heb ik erg genoten van de leerkracht. Samen hebben we het heel gezellig gehad en we hebben gepraat over het lesgeven en de kinderen. Ik heb afgesproken dat ik volgende week maandag weer naar een van zijn lessen zal gaan. Direct na schooltijd zijn we met 9 andere leerkrachten naar Frankies And Bennies geweest. We hebben een super gezellige tijd gehad en hebben heerlijk gegeten. Dit was eigenlijk een afscheidsdiner voor Kim en mij omdat we nog maar twee stagedagen over hebben. Daar zijn we gebleven tot ongeveer 7 uur. Vervolgens zijn we weer terug naar huis gegaan waar ik Kim ook even rond heb laten rijden door de buurt. Waarschijnlijk was dit voor mij nog veel stres volle dan voor haar… Maar gelukkig zijn we weer heelhuids thuis aangekomen. Vervolgens heb ik Kim naar de sportschool gebracht en heb ik samen met Lucy en haar vriend om de bank gezeten en samen gekletst. 

Vrijdagochtend werd ik vanwege mijn normale routine weer vroeg wakker. Ik had met Kim afgesproken dat we om 10 uur zouden vertrekken richting Alton Towers. Lucy’s moeder had namelijk voor ons kaartjes gekocht. Alton Towers is een combinatie tussen de Efteling en Walibi World, maar dan nog veel groter. We kwamen aan en hebben geparkeerd op een enorme veld, vervolgens werden we met een trein naar de ingang van het park gebracht. Daar hebben we eerst even rondgekeken en zijn we dan ook naar binnen gegaan. We zijn eerst rondgelopen en zijn beland bij de attractie ‘Spinner’. Daar hebben we eerst een kwartier in de rij gestaan. Toen we eenmaal bijna aan de beurt waren bleek de attractie vast te zijn gelopen. Hierdoor was er een karretje vast komen te zitten op het hoogste punt en een ander bij het eind, maar ze konden niet uit hun karretje komen. Nadat we nog 15 minuten op de storing gewacht hadden hebben we een Fast Pass gekregen en zijn we weggegaan. De arme mensen zaten toe nog steeds vast bovenop de attractie… Vervolgens hebben we verschillende andere leuke attracties gedaan. We zijn op een schommelschip geweest en een aantal achtbanen. Kim heeft gelukkig ook erg genoten en ze heeft haar angsten overwonnen. Tijdens de lunch hebben we gegeten bij ’The Rollercoaster Restaurant’. Daar hebben we elk moeten bestellen op een tablet en kwam het eten vervolgens via een mini achtbaan uit de keuken. Het kwam uiteindelijk voor je neus terecht. Een erg leuk idee en het werkte ook erg snel. Binnen 5 minuten had ik mijn hele maaltijd voor me. Om 4 uur ging het park helaas dicht en om half vijf stonden we buiten. Het was een ontzettend gave dag. Ik heb erg genoten van het eten, de achtbaan ‘Galactica’ en de wildwaterbaan, ondanks dat ik er een grote blauw/zwarte plek aan over heb gehouden. De terugreis naar huis ging wel wat lastiger dan de heenreis. Van al die achtbanen heb ik namelijk ook een enorme hoofdpijn over gehouden. Eenmaal thuis aangekomen hebben we eerst even met Lucy bijgekletst om te horen wat we allemaal op school gemist hadden. Daarna was ik al weer vrij snel in slaap gevallen terwijl ik aan het zoeken was voor traktaties voor de kinderen. Het was een lange, uitputtende dag, maar ik beb erg genoten!

Oef, nog maar een paar dagen te gaan… Nu nog even het beste maken van de laatste ‘week’. 

Yours truly,

Lara