Sixth week...

Zaterdag begon als een hele luie ochtend. We kwamen langzaam op gang na de stressvolle week. Uiteindelijk besloten we, op veel advies, naar Flip Out te gaan. Flip Out bevindt zich op ongeveer een halfuur rijden van ons huis. Daar heb je een enorme zaal waar heel veel trampolines staan. Verder heb je ook een aantal foam-pits waar je dus (via een trampoline of vanaf een plateau) in kan springen.. We hadden voor een uur gereserveerd en we hebben een uur lang actief rondgesprongen. Er was zelfs een deel van de zaal die ‘Fase 2’ heette. Hier was er ruimte om met behulp van trampolines bij muren op te springen en van muur, naar muur te springen. Tijdens je uur lange sessie krijg je ook ‘speciale’ groene sokken die je aan moet doen om op de trampolines te springen. Maandagmorgen heb ik aan de klas verteld dat ik erheen was gegaan en vrijwel alle leerlingen vertelden enthousiast dat zij er ook al eens geweest waren.

Na het sportief uurtje zijn Kim en ik naar Oatcakes & Milkshakes geweest. Daar heb ik het grootste milkshake-menu ooit gezien. Ze hadden milkshakes gemaakt van verschillende chocolade repen, koekjes, snoepgoed, ijs enz. Zelf heb ik genoten van een Aero Mint milkshake en Kim van een Rolo milkshake. Ik heb nog nooit zo van een milkshake genoten, het was echt fantastisch!

Op zondag waren we vooral bezig met school. Na de actieve dag ervoor hadden we allebei behoorlijk spierpijn. Om toch nog even het huis uit te komen heb ik een heerlijke wandeling gemaakt in een park dichtbij het huis. Ik zal hier zeker vaker tijd voor vrij maken. Na mijn heerlijke, 2 uur durende, wandeling ben ik nog even verder gegaan voor school. Uiteindelijk alweer om 8 uur ’s avonds in diepe slaap een eind gemaakt aan mijn weekend.

Maandag was een leuke en drukke dag op stage. De ochtend begon in assembly met de hele school. Daar gaf mijn mentor, de science coördinator, aan dat het deze week science week is. Twee leerkrachten van een highschool in de buurt hebben twee leuke experimenten met de kinderen gedaan. Zo Hebben we onderzocht wat de snelste manier is om ketchup uit een glazen fles te krijgen. De leerlingen hebben ontzettend genoten omdat een paar leerlingen de kans kregen om de fles te legen boven het hoofd van hun leerkracht. Daarnaast hebben 6 kinderen Elephant's Toothpaste gemaakt. 

De rest van de dag waren we vooral bezig met onze vulkanen. We hebben onderzocht wat de invloed van de bakpoeder was op een vast hoeveelheid azijn. Dit hebben we met 5 verschillende vulkanen gedaan. De leerlingen hebben met groot belangstelling gekeken naar de vulkanen.

Naast Science Day was het ook nog eens ‘Good To Be Green Day’. Alle kinderen die geen rode kaart gekregen hebben het laatste trimester mogen dan genieten van een verrassing. Een enorme opblaasbare glijbaan was in de gymzaal. Wij hadden als Year 4, van 10.00 tot 10.40 de gymzaal. Als staff hebben wij ook nog eens van 12.15 tot 12.45 tijd gehad om even te genieten en dat hebben we dan ook zeker gedaan!

Op dinsdagochtend zijn we als school samen naar de kerk gegaan. We hebben in een hele lange rij gelopen vanaf school. Op de heenweg was de politie te laat om de weg voor ons af te sluiten. Hierdoor was er een grote chaos ontstaan bij een van de kruispunten. Het duurde wel twintig minuten voordat alle kinderen aan de overkant waren. Tijdens het kerkdienst hebben we samen liedjes gezongen die de kinderen de afgelopen weken tijdens de woensdag-assmblies geleerd hebben. Verder heeft de school-kinder-koor een liedje gezongen en heeft de school-staff-koor een liedje gezongen. Tussendoor hebben we geluisterd naar het paasverhaal van Jezus. Daarbij hebben we ook een heel mooi filmpje gekeken. Waarin verteld werd hoe kinderen naar Jezus keken. Op de terugweg is het mij, op de een of andere manier, gelukt om vooraan te lopen met mijn kinderen terwijl ik nog nooit in die buurt geweest ben. Gelukkig waren er toen wel vriendelijke politiemannen die voor ons alle staten afgezet hebben en zo ook lieten zien waar wij heen moesten. Het heeft even geduurd maar uit eindelijk zijn we allemaal gezond (ijskoud, nat, moe) en veilig weer aangekomen op school.

s’ Middags hebben we posters gemaakt over onze vulkanen experimenten van maandag. Uit alle posters van de school worden er 10 opgestuurd voor een landelijke wedstrijd. Het thema van de poster was ‘change’ daarom was het ook belangrijk dat de kinderen benoemden dat ze bij de vulkanen begonnen met een vast en een vloeibare substantie en eindigden uiteindelijk met bubbels gevuld met een gas.

Woensdagochtend is de klas van Kim naar Tesco’s geweest. Daar hebben ze informatie gekregen over de productie en verkoop van eten. Ondertussen moesten de TA en ik verschillende papieren eieren verstoppen op het schoolplein. Het was ijskoud en de eieren moesten met zo veel plakband op geplakt worden dat onze handen behoorlijk toegetakeld werden door het scherpe ijzeren uiteinde. Helaas was er eerst nog een pauze voordat onze kinderen naar buiten gingen voor de easter egg hunt. Een aantal kinderen uit Year 5 en 6 vonden het blijkbaar een leuk spelletje om de eieren te vinden en eraf te scheuren. Hierdoor was het spel voor onze klas niet meer compleet. De kinderen kregen namelijk een blad met 13 verschillende rekenvragen. De antwoorden van de vragen stonden op de eieren samen met een bijbehorende letter. Zo hadden ze bijvoorbeeld te vraag 84 : 4. Op een van de eieren stond dan ook 21 - Y. Uiteindelijk zouden de kinderen het zinnetje: ’Yummy Cream Egg’ horen te krijgen maar omdat een boel van de letters/antwoorden weg waren gegooid was dit niet volledig gelukt.

Op donderdag was het een vrij rustige dag. We hebben een uur Alladin gekeken en de rest van de ochtend hebben we alle foto's van de afgelopen weken in de boeken geplakt. Er moet namelijk voor elke dag verantwoord worden wat de kinderen gedaan hebben voor taal en rekenen. Omdat we vooral ‘creatief’ bezig zijn geweest (vulkanen maken, egg-hunt enz.) moesten er dus steeds een heleboel foto’s gemaakt worden en in de schriften geplakt worden. Dit alleen al heeft ons anderhalf uur geduurd… Voor meer informatie over de boeken/schriften kun je bij de foto’s kijken. 

Vrijdagmorgen zijn we om 9 uur met alle kinderen van de school naar buiten gegaan om daar de kleuters toe te juichen. Zij (hun ouders) hebben namelijk een Easter Bonnet gemaakt. Dat is een hoed dat versierd is in de sfeer van pasen. Hij heeft bijvoorbeeld een enorme schaap bovenop of is versierd met een heleboel kleine eitjes.  Foto’s van een paar kinderen met bonnets kun je bij mijn foto’s terug vinden. Nadat we alle kinderen eerst even toegejuicht hebben, zijn we als school op stap gegaan. We zijn met de hele school en alle ouders van Key Stage 1 (groep 1 tot 3) voor een uur op stap geweest in de straten van Burslem. Het was een oude buurt met huizen waar ik liever geen kinderen bij in de buurt zie. De straten waren vies, de bewoners zagen er onverzorgd uit en de huizen zagen er oud uit.

In de middag was het natuurlijk weer tijd voor de wekelijkse Celebration Assembly. Dit keer waren de leerkrachten van Year 4 aan de beurt om het te organiseren, daarom heb ik er veel mee geholpen. Het was erg leuk en interessant om de presentatie in elkaar te zetten en de activiteiten te bedenken. Het thema was Easter en er waren dus ontzettend veel verschillende konijnen te zien in de presentatie. Daarnaast werden er ook een aantal prijzen uitgedeeld voor de kinderen die de mooiste bonnet/hoed hadden gemaakt, en voor de kinderen die de mooiste eieren versierd hadden. JA. Dat was een wedstrijd. Kinderen mochten eieren versieren/verven, uiteindelijk werden er 6 uitgekozen die een prijs zouden winnen. Foto’s van een paar van de inzendingen zijn te zien bij de foto’s. 

Verder heb ik op vrijdag ook een heleboel verschillende chocolade eieren en konijnen gekregen van collega’s. Blijkbaar is dat heel normaal hier, collega’s geven elkaar een grote chocolade ei. Ik heb er daarom ook een aantal gekregen, erg lekker!

Toevallig had ik een aantal Apple Bandit Ciders meegenomen uit Nederland. Niet zo bijzonder maar wel lekker, dacht ik. Totdat ik op donderdag een andere leerkracht hoorde vertellen over de lekkerste cider die hij nog ooit gedronken heeft… namelijk… Natuurlijk de Apple Bandit Cider uit Nederland. Omdat ik zo lief ben heb ik hem daarom op vrijdag verrast met mijn laatste twee flesjes. Hij was zo ontzettend blij dat hij mij meteen een enorme gouden Lindt konijn gegeven heeft. Toch nog even met een goede daad aan de vakantie begonnen.

Als extra informatie is het misschien interessant om te weten hoe er hier omgegaan wordt met kinderen die zich bezeerd hebben. Zo hebben wij in de klas verschillende formulieren. Wanneer een kind ’s ochtends op school komt met een blauwe plek of iets anders moeten we dat opschrijven. Daarnaast moeten we ook noteren wat het kind zegt wat betreft de manier waarop hij/zij eraan is gekomen. Dit moet vervolgend ook gevraagd worden aan de ouders om te checken of de verhalen overeen stemmen. Verder moeten die formulier ook ingeleverd worden bij de kinderbescherming-persoon op school. Zij bewaart die formulier voor het geval dat er later ‘bewijs’ nodig is. Naast dat formulier, is er ook een waarop wij als leerkrachten aangeven wanneer er iets gebeurt is op school. Wanneer een kind bijvoorbeeld gevallen is of een bloedneus gekregen heeft moeten we het formulier invullen. Een kopie hiervan wordt aan de ouders gegeven en ingeleverd bij de kinderbescherming-persoon op school. Verder is het ontzettend belangrijk dat wij als leerkrachten niet dichtbij het bloed mogen komen van de kinderen. Op zich niet heel vreemd maar er wordt wel heel streng naar gekeken. Dit kan vrij lastig zijn wanneer een kind een bloedneus heeft, het kind moet dan namelijk zelf alles opruimen en desinfecteren terwijl hij zich vaak ook niet lekker voelt. Dit is ook het geval bij wiebelende tanden en kleine schaafwondjes. Wanneer je als leerkracht toch het kind aan moet raken ben je ook verplicht om de rubberen handschoenen te gebruiken. 

De kinderbescherming-persoon op school is bij ons een vrouw van ongeveer 40 jaar oud. Zij houdt contact met de kinderbescherming, de verschillende pleeggezinnen enz. Zij zorgt ervoor dat de leerkrachten altijd op de hoogte zijn van de thuissituaties van de kinderen in hun klas. Daarbij komt ook kijken dat wij haar altijd informeren wanneer wij iets te horen krijgen wat opvalt. Zo hoorden wij laastst toevallig dat een meisje bij ons in de klas zelf naar school is gelopen. Dat mag natuurlijk niet, maar daar komt ook nog eens bij dat zij meer dan 5 kilometer weg woont van de school. Verder stinkt haar adem, is haar haar en uniform vaak vies. Wanneer er gevraagd wordt wat zij in het weekend/na schooltijd doet zegt ze dat ze voor de baby’s zorgt. Zij heeft namelijk een tweeling als zusjes. Om daarvoor te zorgen als 7 jarige is natuurlijk veel te veel gevraagd. Onze kinderbescherming-persoon is de laatste tijd daarom ook actief bezig om een zaak aan te spannen voor het meisje en te onderzoeken hoe wij haar als school kunnen helpen.

Verder heb ik deze week met contact gezocht meer een jongen in mijn klas. Wij hebben sterk het vermoeden dat hij dyslectisch is. Wanneer ik naast hem zat tijdens een leestoets vorige week was het voorbij bijna pijnlijk om te zien hoeveel stres hij had. Het was zo herkenbaar om zijn verwarring en stres te zien. Na ongeveer een uur waren de meeste kinderen in de klas al bij vraag 24 of 25 van de 30. Mijn jongen was bij vraag 2. Ik heb een aantal keren tussendoor gevraagd aan mijn mentor of we hem niet kunnen helpen maat helaas kunnen we niet eens een vraag voor hem voorlezen. Daarom heb ik maar besloten om hem op een andere manier te proberen te helpen. Ik heb namelijk een paar keer met hem een gesprekje aangeknoopt om hem te laten ontspannen en te laten realiseren dat de toets eigenlijk niet uitmaakt, het is maar een formaliteit. Uiteindelijk heb ik zijn toets eerder ingenomen omdat het geen zin had om hem nog langer in stres te laten zitten terwijl zijn score toch nooit een realistisch beeld zal zijn van zijn leesvermogen. Ik herken mij heel erg in het probleem dat je door stres/paniek niet meer kunt concentreren op woorden en letters. Uit mijn eigen leven weet ik bijvoorbeeld nog heel goed de dag waarop ik voor uren in verschillende treinen door Nederland reed in de hoop om bij Purmerend uit te komen. Omdat ik steeds meer gestrest werd kon ik niet meer lezen wat er op de zijkant van de treinen stond, en stapte ik dus keer op keer in een random trein. Natuurlijk was dit een complete ramp. Na ongeveer 4 of 5 uur kwam ik dan eindelijk aan bij mijn bestemming.

Sindsdien heb ik wel steeds meer begrip en respect voor kinderen met dyslectie. Ik hoop de kinderen te kunnen helpen en ondersteunen met mijn minimale verstand van, maar maximale begrip voor, dyslectie.

Ik hoop dat ik iedereen weer heb kunnen vermaken met mijn verhalen. Als je nog een vraag hebt of iets anders kun je altijd een reactie plaatsten! 

Yours truly,

Lara