Fifth Week...

31 maart 2017 - Silverdale, Verenigd Koninkrijk

Eindelijk een weekend die niet in het thema van school staat. Dit weekend zijn we erg veel oppad geweest. Het weer was absolute fantastisch, zaterdag en zondag was het rond de 14 tot 16 graden. We konden daarom ook gewoon niet thuis blijven.

Op zaterdag zijn we naar Stratford-Upon-Avon geweest, de geboorteplaats van Shakespeare. Na een lange reis die uiteindelijk een uur langer duurde dan de navigatie voorspeld had, zijn we aangekomen. Parkeergeld was gelukkig goed te doen en we waren meteen lekker in het centrum. We hebben heerlijk gegeten op het terras van een kleine café. Twee omeletten en wat drinken later, gingen we echt de stad in. We werden omringd door prachtige huisjes en winkeltjes. We zijn natuurlijk langs Shakespreare's huisje gegaan en hebben een boel toeristische winkeltjes bezocht. Daarbij hoort natuurlijk een thee-winkeltje, een boeken winkel, een snoepwinkel en.. ja, ja.. een kerstwinkeltje. Met ontzettend veel creepy kerstmannen en kerstfiguren met een oude, muffe kerstgeur. Het was een ervaring die ik niet snel zal vergeten. Vooral niet omdat wij het zo warm hadden tussen alle nepsneeuw en sneeuwpoppen. Verder hebben we ook, als goede toeristen, van de Starbucks genoten en veel te veel rondlopen.

Uiteindelijk kwamen we ook uit bij een groot grasveld vol met mensen die picknicken en met honden rondlopen. Hier heb ik nog even van de zon en honden genoten terwijl Kim nog even naar de Mac ging. Bij het veld was een kleine haven voor verschillende kleine bootjes, Narrowboats, deze waren vreemd om te zien omdat ze lijken op enorme boten die gekrompen zijn in de was. Naast het veld bleek ook nog eens de Royal Shakespeare Company te zijn. Vervolgens zijn we gehaast weer terug naar de auto gegaan omdat we vergeten waren dat we maar voor een paar uur betaald hadden voor de parkeerplaats.

Omdat we alles al zo’n beetje gezien hadden en het nog te vroeg was om naar huis te gaan besloten we nog iets leuks te gaan doen. Helaas waren de meeste toeristische dingen in de buurt al dicht, zoals Warrick Castle. Uiteindelijk kwam ik op het idee om naar Hanley te gaan om daar de nieuwe bioscoop te bezoeken.

Momenteel is de nieuwe Beauty and the Beast film erg populair en horen we op stage vrijwel elke dag van iemand die er heen gaat. Het werd dan maar tijd dat wij hem ook gingen zien, dachten wij... Helaas waren de kaartjes voor de film volledig uitverkocht. Om ons gerust te stellen zagen we dat de nieuwe film Logan nog wel beschikbaar was. Met veel te veel popcorn hebben we dan ook de rest van de avond genoten van de film.

Zondag hebben we lekker uitgeslapen gezien het verzetten van de klokken en de late avond ervoor. Daarna heb ik Kim bij de sportschool afgezet en heb ik onze wekelijkse boodschappen bij de Lidl en Morrisons gedaan. ’s Middags zijn we naar Hawkstone National Park Follies geweest. Ongeveer 45 minuten lang door prachtige landschappen rijden met heerlijke weer met de ramen en dakraam open. Wij hebben voor 3 á 4 uur rondgelopen door het park. Alhoewel, het was meer hiken. Kapot klommen we 10 minuten voor sluitingstijd van het park, weer terug in de auto. Ongeveer 8 kilometer, 12 000 stappen en 56 ‘flights climbed’ (1 flight = 3 meter omhoog/naar beneden). Kortom de volgende dag waren we hopeloos kapot.

Dinsdagmiddag heb ik helaas droevig nieuws ontvangen van mijn ouders in Nederland. Mijn poes, Bella, was helaas overleden... Vanaf het moment dat ik haar voor mijn 11e verjaardag gekregen heb was ik trots en verliefd op haar. Zij heeft altijd al een bijzonder plekje gehad in mijn leven. Het vreemdste idee is dat ik 'straks' naar huis ga en dat zij niet meer op de stoel bij de computer ligt.. dat ik haar spullen uit mijn huisje in Zwolle moet halen als terugkom. Haar bakje, eten, kattenbak en katten speeltjes. De vensterbank van mijn kamer in Zwolle, waar ze de hele avond lang naar de straatlantaarn zat te kijken. Ik zal haar heel erg missen, mijn Bella.

Op dinsdag heb ik de hele middag lesgegeven, met een vreemd gevoel. Ik heb namelijk twee tekenlessen gegeven in twee verschillende klassen. Eén daarvan was in mijn eigen klas en de andere was in andere Year 4 klas. Ik heb aangeboden om een paar creatieve lessen te geven gezien ik het profiel ART's gekozen heb op de pabo. Hier waren de twee leerkrachten ontzettend blij mee. Ik ben nu officieel verantwoordelijk voor alle creatieve lessen/middagen. De eerste les, in mijn klas, ging over het creëren van een St. Basils Cathedral in groepjes van 4. De leerlingen tekenen elk een paar toren en kleuren ze vervolgens in. In de volgende lessen gaan we ze uitknippen en samen opplakken zodat er een 'collage' ontstaat van torens - oftewel St. Basils Cathedral! De tweede les ging ook over landmarks. De kinderen mochten een Europees monument kiezen die ze vervolgens gingen tekenen in de stijl van Marz Jr. Dat betekent eigenlijk gewoon dat ze met zwarte pennen op witte papier gaan tekenen - niet inkleuren - en het uitknippen en opplakken op een ander gekleurd vel papier. Beide lessen verliepen naar mijn mening erg goed. Natuurlijk zijn er altijd verbeterpunten en dingen die wij anders doen in Nederland. Zo weet ik van mijzelf dat ik altijd goed moet letten op het geluidsniveau van de kinderen omdat het soms iets wat uit de hand kan lopen. Dinsdag ging dat gelukkig voor mijn doen erg goed. Behalve dat de leerkracht van de andere Year 4 het graag helemaal stil wil hebben tijdens de teken lessen. Hierdoor was het voor mij lastig omdat er meteen al een hele andere sfeer in de klas hangt.

Woensdagmiddag was het Topic-afternoon - de ouders van mijn kinderen werden uitgenodigd om samen met hun kind een vulkaan te maken van papier maché. Het was ontzettend druk, 60 kinderen en ongeveer 50 ouders. De kinderen hebben heel erg genoten. Het was mooi om te zien hoe er samen werd gewerkt en hoe anders sommige kinderen zich gedragen. Het heeft ons na schooltijd helaas nog wel een uur geduurd om alle lijm en kranten op te ruimen.

Donderdag was er een jongen in mijn klas jarig. Over het algemeen is het niet zo bijzonder maar het is wel heel wat anders dan mijn ervaringen in Nederland. De leerkracht heeft namelijk geen lijst van de verjaardagen en er is ook geen kalender of iets dergelijks in de klas waar je kan zien wie er wanneer jarig is. In plaats daarvan komen de leerlingen 's ochtends binnen met een plastic tas. Die wordt op het bureau neergelegd of aan mij gegeven. Dat betekent meestal dat er een leerling jarig is/was. Binnenin zitten verschillende soorten snoep, meestal zijn het vooral lolly's omdat iedereen die mag eten. Aan het eind van de dag, wanneer de kinderen hun jassen aan hebben, wordt er kort even Happy Birthday gezongen. Het kind mag dan met zijn of haar plastic tas bij de deur staan en iedereen mag er een snoepje uit pakken onderweg naar huis. Als leerkracht mogen wij gelukkig ook wel een snoepje pakken.

Tot slot word er aan het eind van de week, in de celebration assembly op vrijdag, ook nog eens gezongen voor alle kinderen die jarig waren die week. Verder hebben we op donderdag ook nog eens een stroomstoring gehad van een uur. Hierdoor was de school pikdonker en waren de computers uit en kon er geen eten meer gemaakt worden voor de lunch van de kinderen. Zij moesten in het donker hun koude lunch eten. Net toen we de nummers van de ouders gevonden hadden via een van de laptops ging het elektriciteit weer aan. We waren als leerkrachten stiekem toch iets wat teleurgesteld omdat we anders vrij zouden zijn geweest. Gelukkig was de rest van de dag wel vrij vlekkeloos verlopen.

Vrijdag was voor mij een dag van ups & downs. We zijn 's ochtends begonnen met het verven van de vulkanen die de kinderen in tweetallen gemaakt hebben. Het begon erg leuk en gezellig maar het werd al snel duidelijk dat de kinderen geen/weinig ervaring hebben met verven. De vulkanen zagen er uiteindelijk erg mooi en leuk uit (zie foto's) maar het proces was kort gezegd - vreselijk. De TA was bezig met één-op-één ondersteuning voor een leerling die nog een toets af moest maken en mijn mentor had een safeguarding probleem. Dus... daar was ik dan, 30 kinderen, veel te veel verf en veel te volle bekertjes met water. 6 omgevallen bekertjes, twee vlekken op het tapijt en 26 kinderen met verf-besmeerde uniformen later, heb ik de les finaal stilgelegd en hebben we opgeruimd. Dit was niet wat ik van een 'groep 5' had verwacht.

Kortom, we bereiden ons dit weekend voor op alle klachten van ouders die maandagmorgen binnen zullen komen.

Vrijdagmiddag hebben we weer eens een celebration assembly gehad. Daar hebben we heerlijk van genoten en ik heb (net als vorige keer) onze star-student uit mogen kiezen. Na de assembly worden de star-students uitgenodigd voor de tea-party. Hier krijgen ze cupcakes en wat te drinken. Verder mogen ze ook nog een cupcake meenemen voor hun leerkracht. De TA bij ons in de klas was nog altijd de gelukkige ontvanger van de cupcakes. Na schooltijd werden ze wel altijd meteen weggegooid, maar het gaat om het idee... Vandaag heb ik er een gekregen! Het klinkt klein en onbelangrijk maar ik ben nog nooit zo blij geweest met een klein cakeje. Niet de TA, niet de leerkracht maar ik heb hem gekregen! Natuurlijk heb ik er veel te veel foto's van gemaakt en heerlijk van hem genoten terwijl ik buiten zat met de kinderen tijdens het laatste halfuur.

Als extra treat is het misschien leuk/interessant om te weten hoe de lunch verloopt. 's Ochtends, wanneer de lessen officieel beginnen wordt er bijgehouden wie er allemaal aanwezig zijn. Daarnaast wordt ook de dinner/lunch register afgenomen. Kinderen kiezen dan tussen 'dinners' of 'sandwiches'. Dinners kosten meestal geld en de menu's hangen op verschillende plaatsen door de school heen (zie foto's week 1). Het geld voor de dinners kan worden opgewaardeerd via een luxe vingerafdruk scanner die in de main hall hangt (zie foto's week 5). Omdat er een aantal kinderen in mijn klas zitten die thuis zo een laag inkomen hebben, krijgen zij van school een gratis dinner. De andere kinderen weten hier meestal niet vanaf.

Sommige klassen beginnen om 12 uur al met de lunch, mijn klas gaat om 12:15 eerst naar buiten. Vervolgens spelen ze op het plein tot er bij de ingang van de food-hall een nummer 4 omhoog gehouden wordt. Vervolgens gaan alle Year 4 kinderen naar binnen en pakken ze hun lunchtrommel en gaan ze aan een van de lange tafels zitten. Er zijn ook kinderen die zelf geen lunch meenemen. Dat kan zijn omdat ze meer van schoollunches houden maar ook omdat ze thuis geen geld hebben voor zelf een lunch, dan wordt het namelijk door school betaald. Kinderen die een schoollunch nemen gaan in de rij staan bij de keuken en mogen dan uit twee of drie dingen kiezen. Dan nemen ze hun dienblad met eten, drinken en toetje mee naar een plekje aan de tafels en eten ze het op. Na het eten mogen ze nog verder buiten spelen. Rond 13:00 / 13:05 worden de kinderen door hun leerkracht opgehaald op het schoolplein. Alle kinderen staan daar in rijen per klas geordend zodat de leerkrachten ze snel en makkelijk op kunnen halen en terug naar de klas kunnen begeleiden. Ik hoop jullie hiermee meer inzicht te hebben gegeven in mijn week en ons routine binnen de school.

Volgende week is de laatste week voor de vakantie en er staan een boel hele leuke dingen op het rooster!

Als er nog dingen zijn waar je graag meer informatie over wil, kun je gerust een berichtje achterlaten!

Yours truly,

Lara

Foto’s

5 Reacties

  1. Oupa & Ouma:
    1 april 2017
    WATTER ONDERVINDING ALLES ! ! ! GENIET MAAR VAN ELKE OOMBLIK ! ! !
  2. Sandra Schouten:
    1 april 2017
    Hihi, ik zie die verfles helemaal voor me ;-). Los daarvan geniet ik van je verhalen. Erg leuk om zo een inkijkje te krijgen.

    Sandra
  3. Mari Steyn:
    1 april 2017
    Hi Laar
    Jy maak my dag! Ek geniet jou ervarings en jou blog geweldig. En die idee van die cupcake... hoewel die geverfde vulkane my laat lus kry het vir sjokoladekoek. Enjoy.
  4. Jeannette:
    1 april 2017
    Hallo Lara,
    war schrijf je mooi, ik geniet er erg van elke week.
    Wat spijtig dat Bella er niet meer is, ze was toch nog niet zo oud.
    Heb je al wat leuks gepland voor je vakantie?
    Fijne week, liefs Jeannette
  5. Ina Oosthuizen:
    3 april 2017
    Hi Laartjie ,heng is ek bly om so van jou te hoor. Jy moet net onthou om weer terug te kom. Dit lyk of jy heeltemal daar tuis is. "Versigtig " hoor want jy moet weer terugkom.